De geschiedenis herhaalt zich, echte vrijheid bestaat die?

Ik ben zelden zo ontroerd geweest op 4 mei als gisteren. Dat begon al met de lezing van Roxane van Iperen. Ze weet precies de pijnlijke plekken van onze geschiedenis én van het hier en nu te raken. De geschiedenis is nu, is geen geschiedenis. Was het maar geschiedenis. Dan waren we echt bevrijd.

En een van de oorzaken van mijn ontroering heeft ook te maken met mijn geschiedenis die zomaar in haar toespraak voorbij kwam: mijn oma heette Steinbach. Mijn thema: mag ik hier wel op deze aarde zijn. Geboren op 6 mei, de dag na Bevrijdingsdag, heb ik me heel lang niet welkom hier vrij gevoeld, vrij om te mogen zijn wie ik ben.

“toevallige slachtoffers, toevallige daders. Dimlichten op het verleden, nog voordat de feiten in kaart zijn gebracht. Een doodlopende groef die ons ervan weerhoudt verder af te dalen, omdat dat te pijnlijk is. Afdalen, niet alleen in de geschiedenis – ook in onszelf. ….. Een kenmerk van ongelijkwaardigheid is dat leden van de inferieur geachte groep altijd een taakje hebben; ze moeten hun bestaansrecht bewijzen om gehoord te worden. De geslaagde migrant. De geïntegreerde Roma. De ingetogen homo. Beschaafde taal is altijd de eerste getuige van onheil”.

Stemmen uit het diepe – Nationaal Comité 4 en 5 mei : Nationaal Comité 4 en 5 mei

En dan het prachtige gedicht van Amara van Elst. Waarin ook hier taal gebruikt wordt om aan te raken, te raken, te beroeren, ontroerd te worden. “Waar woorden tekort schieten, raakt de waarheid het hardst……de rouw zelf voor onszelf onzichtbaar geworden …..je hoort de echo van de stilte..

En dan alsof er nog niet genoeg beroering en ontroering was, het verhaal van André van Duin over vrijheid en liefde, omdat vrijheid niet vanzelfsprekend is. . “Het feit dat wij in Nederland sinds 1987, als eersten in de wereld, zo’n monument hebben, tekent onze vrijheid. De Vrijheid dat iedereen, hier zichzelf mag zijn. Zonder dat iemand anders daar wat van zegt.” En dan die hemelkus aan het eind, want de hemel huilt met ons mee.

André van Duin in 4 mei-toespraak: ‘Vrijheid is niet vanzelfsprekend’ | RTL Nieuws

Echte vrijheid bestaat het? Kan iedereen in Nederland echt zijn wie hij of zij is? Wil jij dat echt weten? Doe je ogen open en kijk. Dat is stap 1.

Waarachtig

‘waar woorden tekortschieten
raakt de waarheid het hardst
wat gedaan is zouden we liever vergeten
maar niet de lessen die het meebracht
want waar de een niet weet
kan de ander aanvullen
waar we nooit geweten
is soms het schadelijkst
soms willen we alles maar loslaten
maar wanneer we de handen openvouwen
zien we niet wat we allemaal op ons rug dragen
de rouw zelfs voor onszelf onzichtbaar geworden
de wonden ondichtbaar
want hoe verzacht je oude pijn met nieuwe woorden?
is het ‘geleden onder’ of ‘gestreden voor’
wanneer twee verhaallijnen door mijn bloed stromen
waar Indo en Nederlander in één lichaam samenkomen
wie is dan de sterkste vechter in de kooi?
ik leerde half en half maken heel mooi

er is gevochten en gevallen voor waar ik nu sta
ogen nog vochtig in dankbaar bestaan
bewust van verleden
wijzer in het heden
de pijn morgen nog steeds niet volledig verdwenen
er zijn wonden onder de huid die niet helen
nog honderden ongehoorde verhalen te delen
je hoort de echo in de stilte

niet wie harder schreeuwt
maar stiller denkt
niet wie harder schreeuwt
maar stil herdenkt’

Amara van der Elst: ‘Nog honderden ongehoorde verhalen te delen’. Te zien via de NOS: https://lnkd.in/gU9PSAr

#vrijheid #vrij #bevrijding #dodenherdenking #liefde #rouw #waarheid #nietweten #geschiedenis #discriminatie #gelijkwaardigheid #stilte